به گزارش مرکز خبر مسجد مقدس جمکران، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسین مؤمنی، استاد و خطیب حوزه علمیه قم شامگاه جمعه در آیین شکرگزاری خادمان مسجد مقدس جمکران، اظهارکرد: در زمان غیبت فتنه‌ها، انحرافات، نحله‌های دروغین بسیاری وجود دارد و برای اینکه در مسیر درست حرکت کنیم امام موسی کاظم(ع) چند شاخص و راه مطمئن را مشخص کردند.
خطیب مسجد مقدس جمکران افزود: حضرت فرمودند؛« برای اینکه در زمان غیبت راه را گم نکنید به ما اهل بیت(ع) تمسک جوئید»، «نسبت به امام و محبت به امام ثابت قدم باشید»، «انجام واجبات وترک محرمات» مسائلی است که انسان را در دوران غیبت از انحرافات و گمراهی حفظ می کند.
حجت الاسلام مؤمنی در بخش دیگری از سخنان خود به تشریح حکمت ۱۳ امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغه پرداخت و ادامه داد: حضرت می فرمایند؛« وَ قَالَ(علیه السلام):إِذَا وَصَلَتْ إِلَیْکُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ، فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّهِ الشُّکْرِ. هنگامى که مقدمات نعمت‌ها به شما روى آورد ادامه آن را به واسطه کم شکرگذارى کردن از خود دور نسازید.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: خدا به صورت رحمت و نعمت بر بندگانش سخاوتمند است، رحمت مانند باران که خداوند چیزی از انسان انتظار ندارد و دیگری نعمت؛ نعمتی که خداوند در ازای آن از انسان سوال می‌کند. با نعمت جوانی،سلامتی، حیات چه کردید؟ اگر شکرگزار واقعی نعمات الهی باشیم خداوند آن را افزون می کند و اگر غصور داشته باشیم آن را کاهش می دهد.
وی با بیان اینکه امروز جمعه و شام نیمه شعبان است، گفت: امروز همه میهمان حضرت مهدی(عج) در مسجد منتسب به حضرت هستیم، لذا رسم مهمانوازی آنست که میهمان هر چه بخواهد، صاحب خانه کم نگذارد، لذا مردم کم نخواهید، زیاد دعا کنید. چقدر خوب بود که رسانه های دیداری و شنیداری ما همانگونه که در ایام دهه مهدویت واقعا سنگ تمام می‌گذارند در طول سال هم با قوت یبشتر و هدفمندی مسنجم تر فرهنگ مهدوی را در جامعه ایرانی و بین المللی تببین کنند.
حجت الاسلام مؤمنی تصریح کرد: امروز جهان تشنه معارف مهدوی است و رسانه های دیداری وشنیداری ما می توانند با انبوهی از کارهای علمی و پژوهشی که پیرامون حضرت در حوزه های علمیه و دانشگاهها رقم خورده است، محتوای ارزشمندی را به جامعه بین المللی عرضه کنند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به شرح و تفسیر حکمت ۲۴۴ حضرت علی(ع) در نهج البلاغه اشاره کرد و گفت: امام علی(ع) فرمودند:«إنَّ لِلّهِ فِی کُلِّ نِعْمَهٍ حَقّاً، فَمَنْ أَدَّاهُ زَادَهُ مِنَها، وَ مَنْ قَصَّرَ عَنْهُ خَاطَرَ بِزَوَالِ نِعْمَتِهِ». خداوند در هر نعمتى حقى دارد. کسى که حق آن را ادا کند، آن نعمت را بر او افزون مى‌کند و کسى که در آن کوتاهى نماید آن نعمت را در خطر زوال قرار مى‌دهد.
سخنران مسجد مقدس جمکران افزود: در حدیثى از امام صادق(ع) مى‌خوانیم:«تَمَامُ الشُّکْرِ قَوْلُ الرَّجُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ؛ تمام شکر آن است که انسان (از روى اخلاص و ایمان) بگوید: الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ». در حدیث دیگرى از امام باقر و امام صادق علیهما السلام آمده است که حضرت نوح(ع)همه روز صبحگاهان و عصرگاهان این کلمات را به درگاه خدا عرضه مى‌داشت:«أَللّهُمَّ إِنِّى أُشْهِدُکَ أَنَّ ما أَصْبَحَ أَوْ أَمْسى بِى مِنْ نِعْمَهٍ فِى دِیْنٍ أَوْ دُنْیا فَمِنْکَ، وَحْدَکَ لا شَرِیْکَ لَکَ، لَکَ الْحَمْدُ وَلَکَ الشُّکْرُ بِها عَلَىَّ حَتّى تَرْضى، وَبَعْدَ الرِّضا؛ خداوندا من تو را گواه مى‌گیرم: هر نعمتى صبح و شام به من مى‌رسد، چه دینى و چه دنیوى، چه معنوى و چه مادى، همه از سوى توست، یگانه‌اى و شریکى ندارى، حمد مخصوص توست و شکر هم از آن تو، آن‌قدر شکرت مى‌گویم تا از من خشنود شوى و حتى بعد از خشنودى». در بعضى از روایات آمده است که خداى متعال بدین سبب او را عبد شکور خوانده است. همچنین شکر قلبى نیز جایگاه خود را دارد که انسان واقعاً از خداوند به سبب نعمت‌هایى که به او ارزانى داشته راضى باشد؛ ولى به هر حال شکر در صورتى کامل مى‌شود که جنبه‌هاى عملى آن آشکار گردد.
بدون دیدگاه